OSTEOPATHIE
Osteopathie is een therapie waarbij uit gegaan wordt van het feit dat alles in het lichaam invloed
heeft op elkaar. Bij een klacht ergens in het lichaam wordt dan ook de samenhang van al de
verschillende systemen onderzocht en indien nodig behandeld. Dit gaat dan over onder andere de
gewrichten, spieren, organen, fascia, zenuwen,… De osteopaat werkt in op onder andere de
beweeglijkheid, doorbloeding, ontspanning om zo het zelfhelend vermogen van het lichaam aan te
spreken en de balans in het lichaam te herstellen. Osteopathie werkt goed bij functionele klachten
alsook preventief.
Mogelijke klachten:
– Nekpijn, rugpijn, ischialgie
– Uitstralingspijn, tintelingen
– Spijsverteringsklachten, maagklachten, opgeblazen gevoel, constipatie,
– Hoofdpijn
– Bekkeninstabiliteit
– Gynaecologische problemen: pijnlijke maandstonden, onregelmatige maandstonden, pijn bij
het vrijen, moeilijk zwanger worden
– Chronische sinusitis, kaakproblemen
Osteopathie bij baby’s en kinderen
Een baby kan onder andere door de geboorte (navelstreng omstrengeling, zware bevalling,…) of door
de positie in de baarmoeder klachten ergens in het lichaam ontwikkelen waar de osteopaat met zachte
mobiliserende technieken op kan werken. Als er vroegtijdig naar een zo symmetrisch mogelijke
balans in het lichaam getracht kan worden heeft het kind een optimale basis om verder op te
ontwikkelen.
Mogelijke klachten:
– Baby’s met krampen, constipatie, diarree of reflux met een functionele oorzaak
– Voorkeurshouding, asymmetrie, afgeplat hoofdje (plagiocephalie)
– terugkerende oorontstekingen (ondersteunend)
– huilbaby
– onrust
– slaapproblemen
– hoofdpijn
– buikpijn
– zuig of slikproblemen, problemen met de aanhap bij borstvoeding
– motorische achterstand: eenzijdig rollen, niet kruipen,…
– urologische problemen: bedplassen, frequent plassen
ANDERE SPECIALISATIES
PRE- EN POSTNATALE KINESITHERAPIE
6 à 8 weken na de zwangerschap kan gestart worden met een individueel postnataal oefenprogramma ome verzwakte spiergroepen.
In eerste instantie richt men zich op het verstevigen van de bekkenbodemspieren. Dit ter preventie van incontinentieproblemen en, op langere termijn, om verzakkingen van inwendige organen te voorkomen. Eenmaal een goede bekkenstabiliteit verkregen is, komen de spierversterkende oefeningen voor de buik-, rug- en beenspieren aan bod. Naarmate de therapie vordert, wordt de moeilijkheidsgraad en de intensiteit van de oefeningen geleidelijk aan opgevoerd.
Naast het reconditioneren van verzwakte spieren, wordt er ook aandacht besteed aan de eventuele gevolgen van de nieuwe belastingen op het lichaam van de moeder, door de verzorging van het kind. Zo is de jonge moeder voortdurend bezig haar kindje te dragen, te voeden, te wassen, te wiegen, …Deze intense en nieuwe activiteiten kunnen vaak een (over)belasting veroorzaken ter hoogte van de schouders, nek, rug en armen van de moeder. Ook deze ongemakken worden opgenomen in het postnatale kinesitherapie programma.